Bajki filozoficzne. Świat mitologii

Autor: Michel Piquemal

• Szczegółowe informacje
• Informacje dot. wydania

• Tłumaczenie: Maria Braunstein, Michał Krasicki
  Maria Braunstein, Michał Krasicki
  Wydawnictwo: Muchomor
  Data wydania: 2016
  ISBN: 978-83-89774-93-4
• Wydanie: papierowe
  Oprawa: twarda
  Liczba stron: 112

Kolejny tom bestselerowej serii ” Bajki Filozoficzne” ! Tym razem Michel Piquemal przybliża czytelnikom mity greckie, opatrując je własny, ułatwiającym interpretację, komentarzem.

„Mity są najpiękniejszymi z kwiatów zebranych na łąkach naszej ludzkiej wyobraźni.” Jacques Lacarrière

„Mitologia nie uczy moralności opartej na zakazie, grzechu i winie, lecz moralności opartej na wartościach.” Jean-Pierre Vernant Z opisu wydawnictwa

Lektura mitologii wydawać się może niektórym zbędną stratą czasu. Albo są to opasłe dzieła, które starają się rzetelnie skonfrontować ze sobą różne źródła antyczne, albo też ujednolicone wersje skrócone. Wśród tych ostatnich wybija się Mitologia Jana Parandowskiego. Jeśli ktoś jednak nie zamierza czytać ponad 300-stronnicowego opracowania, lecz chciałby szybko i przyjemnie powtórzyć sobie główne motywy mitologiczne, to książeczka Michela Piquemala jest wprost dla niego stworzona. Napisana ładnym literackim stylem w króciutkich rozdzialikach przedstawia główne historie z udziałem greckich bogów i herosów. Jest to naprawdę miła lektura, przy której można spędzić przyjemne popołudnie.

Książka ta choć jest bogato ilustrowana – może nawet przesadnie bogato – jednak ilustracje te nie specjalnie urozmaicają lekturę. Gdyby była to książka dla dzieci, to można by je uznać za cenne, ale książka Michela Piquemala nie jest raczej opracowaniem dla dzieci. Język jest mimo wszystko dosyć wyszukany, a zmysłowość co poniektórych scen wyraźnie podkreślona (choć przesadą już wydaje mi się wpisywanie opowieści o Ledzie i łabędziu w schemat: długa szyja – symbol falliczny).

Jeśli ktoś oczekiwałby po tej książeczce tego, co obiecuje ona swoim tytułem: „Bajki filozoficzne”, to się niestety rozczaruje. Filozofii w tej książce jest bardzo niewiele, nawet jeśli komentarz pod daną opowieścią anonsuje „odrobinę filozofii”. Na przykład do opowieści o Faetonie, synu Heliosa, autor zamieszcza niby to filozoficzny komentarz, mówiący, że „dzieci nie powinny robić tego, co rodzice”, a w sensie bardziej generalnym, że „(…) ludzie nie mogą czynić tego, co robią bogowie”. Uwagi te ani nie zaskakują odkrywczością, ani nie skłaniają do własnej dalszej refleksji. Jeśli książeczka Piquemala do czegoś faktycznie skłania, to nie do filozofii, lecz do sięgnięcia po pełniejsze opracowanie mitów Greków i Rzymian (na przykład Mity greckie Robera Gravesa).