Antropologia. Zarys teorii i historii

Autor: Alan Barnard

• Szczegółowe informacje
• Informacje dot. wydania

• Tłumaczenie: Sebastian Szymański
  Konsultacja naukowa: Joanna Tokarska-Bakir
  Tytuł oryginału: History and theory in anthropolgy
  Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy (PIW)
  Data wydania: 2016
  ISBN: 978-83-64822-52-0
• Wydanie: papierowe
  Oprawa: miękka
  Liczba stron: 408

Książka Alana Barnarda jest jedną z najlepszych prac dotyczących historii i teorii antropologii, jakie ukazały się w ostatnich latach na świecie. Autor przedstawia w niej największe debaty, śledzi powstawanie różnych teorii i szkół myślowych, zarysowuje najważniejsze zagadnienia tej niezwykle intensywnie rozwijającej się dziedziny życia.Fragment opisu wydawcy

Jest to jeden z lepszych, dostępnych na polskim rynku wstępów do historii myśli antropologii kulturowej. Warto tę pozycję posiadać, przeczytać i wracać do niej. To ostatnie ułatwia nie tylko konstrukcja tekstu, ale też zamieszczony na końcu słowniczek pojęć.

W tych trzech zdaniach zawarłem w zasadzie wszystko, co należało. Zresztą co i jak pisać o pracy, która uchodzi za jedno z najlepszych podsumowań myśli antropologicznej ostatnich lat. Trochę wstyd zabierać się za taką książkę z pozycji profana. Postaram się mimo to dodać jeszcze parę informacji, jak choćby tę, że książka jest napisana przystępnie (to chyba zachęcające dla „zwykłego” czytelnika). To ważne o tyle, że po zaprezentowaniu bardzo łatwych do zrozumienia nawet przez niespecjalistę antropologicznych paradygmatów ewolucjonizmu, dyfuzjonizmu czy funkcjonalizmu, autor zajmuje się też o wiele bardziej wyrafinowanymi (czy, jak niektórzy, chyba jednak niesłusznie, twierdzą: udziwnionymi) paradygmatami współczesnej myśli antropologicznej. Wszystko to opisywane jest z dystansem, ze świadomością ograniczeń zarówno poznania ludzkiego w ogóle, jak i też ograniczeń poznania naukowego w szczególności.

Barnard nie zaleca, nie zmusza, nie agituje za żadną ze szkół czy mód, a raczej daje rozsądny ich przegląd, z garścią własnych opinii i przemyśleń. Uczy czytelnika wyrabiania sobie własnej opinii. Po tej lekturze nie tylko zrozumiemy jak i dlaczego rozwijała się antropologia kultury, nie tylko zobaczymy, że jest to samodzielna dyscyplina nauki (czy humanistyki, jak kto woli, choć czasem ewidentnie stoi na pograniczu science-humanities), ale przede wszystkim sami zaczniemy z większą ciekawością i świadomością patrzeć na własną kulturę i otoczenie. Zdecydowanie polecam.

Wadą posiadanego przeze mnie wydania jest jego forma. Niewielki, kieszonkowy rozmiar ułatwia transport, ale czytanie 400 stron drobnego druku może być męczące (i niezdrowe).